تنش زدایی

عملیات تنش زدایی 

دمای کوره نباید بالای ۴۲۵ درجه باشد در  زمانیکه Vessel یا قسمتی از آن داخلش قرار گیرد.

بالای ۴۲۵ درجه نرخ گرمایش نباید بیشتر از ۲۲۲ درجه بر ساعت تقسیم بر ماکزیمم ضخامت ورق Shell یا Head باشدو در هیچ موردی بالای این ۲۲۲ درجه بر ساعت که گفته شد اختلاف دمایی از ۱۴۰ درجه تجاوز ننماید.

بالای ۴۲۵ درجه cooling می بایست در نرخ ۲۸۰ درجه سانتیگراد تقسیم بر ماکزیمم ضخامت  Shell یا Head انجام شود 

در خلال دوره Holding Time اختلاف بین بالاترین و پائین ترین دما می یایست 83 درجه باشد

(UCS-56(f  تعمیرات جوش برای متریال های PNO1 و 3 و اتصالی از آنها می تواند بعد از تنش زدایی فاینال اما قبل از هایدروتست  فاینال انجام شود بدون تنش زدایی اضافی به شرط اینکه تنش زدایی بعنوان الزام در سرویس مربوطه نباشد

بعد از برداشتن عیب تست MT یا PT می بایست انجام شود 

فلز جوش باید توسط فرآیند SMAW و الکترود کم هیدروژن  رسوب داده شود ( DEPOSITED ) . ماکزیمم عرض BEAD بایستی چهار برابر قطر هسته الکترود باشد.

برای متریال PNO1  منطقه تعمیری باید پیش گرم شود و در دمای حداقل ۹۵ درجه در حین جوشکاری نگهداری شود.

برای متریال PNO3 منطقه تعمیری باید پیش گرم و در دمای حداقل ۱۷۵ درجه نگاه داشته شود.ماکزیمم دمای بین پاسی می بایست ۲۳۰ درجه باشد.لایه اصلی فلز جوش باید رسوب داده شود بالای کل منطقه با استفاده از ماکزیمم قطر الکترود ۳ میلیمتر

تقریبا نصف ضخامت این لایه بایستی قبل از رسوب گذاری بعدی برداشته شود.لایه جوش بعدی بایستی با حداکثر قطر الکترود ۴ میل رسوب گذاری گردد بصورتیکه از حرارت دهی مهره های جوش قبلی و منطقه متاثر از جوش اطمینان حاصل شود. روش جوش Temper Bead  نهایی باید به سطح بالایی سطحی که تعمیر میشود اعمال گردد بدون تماس فلز پایه اما به اندازه کافی نزدیک به لبه ی مهره جوش زیرین ( Underlying ) برای اطمینان از Tempering منطقه تحت تاثیر متریال پایه . بعد از اتمام جوشکاری منطقه تعمیر می بایست در دمای بین ۲۰۵ تا ۲۶۰ درجه بمدت حداقل ۴ ساعت نگهداشته شود .لایه تقویتی حرارت داده شده مهره نهایی بایستی برداشته شود تا با فلز پایه هم سطح شود.