کاهش در دمای پیش گرم و افزایش حداکثر دمای بین پاسی در ASME SEC IX

 پاراگراف QW-406.1 : کاهش بیش از ۵۵ درجه سانتیگراد یک متغیر اساسی است . حداقل دما برای جوشکاری باید در WPS مشخص شده باشد. بنابراین با پیش فرض اینکه PQR با دمای پیش گرم ۶۵ درجه سانتیگراد انجام شده باشد ، WPS می تواند تادمای ۱۰ درجه سانتیگراد تصحیح یا بازنگری شود ولی پائین تر از این دما نیاز به صلاحیت مجدد است .

پاراگراف QW-406.3 : افزایش ۵۵ درجه سانتیگراد در حداکثر دمای بین پاسی یک متغیر اساسی تکمیلی است ( زمانیکه به تست ضربه نیاز باشد )  این متغیر زمانیکه یک WPS با PWHT بالاتر از درجه استحاله ی فازی صلاحیت شود یا زمانیکه یک متریال آستنیتی یا P-No.10H بعد از جوشکاری عملیات بازپخت فولاد یا آنیلینگ شود ؛ بکار نمی رود.  همانطور که این یک متغیر اساسی تکمیلی است ، لذا فقط زمانیکه تست ضربه نیاز باشد بکار می رود . اگر اینچنین آزمونی ضروری شود این متغیر اساسی تکمیلی نیز فقط برای مواد خاصی در شرایط عملیات حرارتی خاص که در پاراگراف QW-406.3 بیان شده اعمال می شود. با فرض اینکه ماکزیمم دمای بین پاسی برای 260 درجه سانتیگراد انجام شده باشد حداکثر دمای بین پاسی در WPS می تواند تا 315 درجه Revise شود ولی اگر فراتر از 315 درجه سانتیگراد مورد انتظار باشد باید مورد صلاحیت مجدد قرار گیرد.